Gelukkig lukt het weer om naar buiten te gaan. Aan het weer ligt het niet. Dat is heerlijk. Het meesjouwen van de apparatuur; verrekijker, statief, camera met grote lens, is nog teveel gevraagd. Daarvoor moet ik nog even trainen meldt de fysiotherapeut van de hartrevalidatie. Daarvoor moet ik 160 tot 190 watt kunnen fietsen. Ik zit nu op 110 watt. Hmmm, maar ik zat op 90 watt. Het komt! Gelukkig is het de bedoeling op je gevoel af te gaan. Dat is wat we daar komen leren. De durf groeit. Ik werk me in het zweet op die 110 watt bij de revalidatie.
Maar wat betreft het vogelen. Een zaterdag zijn Loes en ik naar de Oostvaardersplassen gereden. Naar vogelkijkhutten. Loes sjouwde alle spullen. Het was een bijzonder gezellige en leuke kijkdag. Veel gelukkiger kun je me niet maken. Met een van mijn kinderen deze hobby delen. Ik hoopte op de hordes vogels van het najaar, maar dat is in het voorjaar natuurlijk anders.
1. het is nog best vroeg in het jaar. 2. de vogels zijn in paren te zien, niet met grote groepen zoals in het najaar. Natuurlijk!!! Het was een fijne dag.
Loes is niet altijd bij de hand en ik wil ook ad hoc vogels kunnen gaan kijken. Gaan als de energie er is. De “toeristenmethode” past mij nu. Alles in de auto, camera om en rijden tot de te bezichtigen plek en schieten maar. Een stukje verder en dan herhaal je die methode. Dat doe ik inderdaad. Er zijn zo een aantal plekjes waar je de auto kunt neerzetten, de weg oversteekt en dan zitten daar de meest fantastische vogels. In Den Bosch!!! Niks ver rijden, ook leuk, maar dit voelt als rijkdom, zo dichtbij.
Regelmatig komen er nieuwe soorten aan, omdat de voorjaarstrek aan de gang is. Eergisteren stopte een echtpaar met fietsen. Hun prachtige telescopen werden gepositioneerd en mij vroegen of de regenwulp er nog was….. geen idee. Hij lijkt erg op de wulp, maar is kleiner en de snavel ontspringt net anders als bij de wulp. Hij heeft een duidelijkere donkere streep op zijn kop. Gelukkig besprak het stel de kenmerken.
Wulpen zitten er. Ze zijn prachtig. Vaak zitten ze te slapen. Dan laten ze die hele lange kromme snavel niet zien. Die zit weggestoken in het verenpakket, het ronde lijf precies volgend, stel ik me zo voor. Maar het maakt het herkennen een stuk moeilijker, met weggestopte kenmerken.
De dag ervoor zou de regenwulp er geweest zijn. Ik heb hem niet gezien, ondanks dat ik er wel was. Ik heb mijn foto’s van de wulpen van de dag ervoor er op nagekeken. Oeps, gemiste kans. Ik zie (nog) geen verschil. Komt misschien nog. Er valt dus nog veel te leren.
Woensdag waren er wel twee lepelaars. Prachtige vogels. Ook al zo’n bijzondere snavel. Natuurlijk de vorm van een lepel, maar op die platte lepel ook nog een hele mooie tekening. Verder hebben ze een kuif, het mannetje natuurlijk zoals gebruikelijk uitbundiger dan die van het vrouwtje. Er is wat geelverkleuring op de hals en borst. Dat is in zomerkleed. Ook hun gedrag is het observeren waard. Deze twee, duidelijk een setje, waadden door de lage wateren van de Vughtse Gement/Rijskampen, hun koppen heen- en weerzwaaiend met de snavel in de modder. Regelmatig hun kop met een snelle beweging optillend om een beestje te verorberen. En weer door. Zo lijken ze systematisch een gebied af te struinen. Is een geul doorgewerkt, dan vliegen ze naar de volgende geul.
In het zonnetje. Ik kan me zo voorstellen dat dit ook voor de vogels een mooie dag was. Het is een stuk vervelender dit werk te verrichten als het regent of als het waait, denk ik. Dat is wel echt projectie. Misschien deert hen het weer helemaal niet, mooi of lelijk.
Gezien op dinsdag en woensdag: wulp, (en misschien een regenwulp), grutto, tureluur, witgatje, kievit, kleine plevier, grauwe gans, scholekster, canadese gans, brandgans, slobeend, bergeend, pijlstaart, zomertaling en wintertaling, krakeend, koet en veel knobbelzwanen, zilverreiger en blauwe reiger. Kauwen en kraaien. En wat ook nog leuk is, ook reeën. Aan het einde van het “veld”, tegen de eendenkooi aan.
Ik verwonder me dat we zulk een vogel-/dierenrijkdom hebben in onze achtertuin. Nu is het een waterrijk gebied. Weelderig. De zomer was het er kurkdroog met een keiharde bovengrond, waar niks meer te peuren valt en het wel 40 graden wordt…. Waar gaat dat heen. Maar nu!!!! Het is er genieten.
Reebok
Overzicht over een deel van het gebied. Sterk ingezoomd.
Kieviet. Omdat hij zo mooi is.
Comments