- 17 okt. 2023

Dubbele Excursie IJmuiden

Bijgewerkt op: 18 okt. 2023

Foto: Gerlof Dubois, dwaalgast

Nou, dat was wat! Met de “Dwaalgasten” van de Vogelspotcast op excursie. Een ochtend zeevogels kijken op de pier van IJmuiden. Wat was dat genieten zeg!!!

De voorbereiding was stevig, anders kon ik dit niet aangaan. Ik rijd normaal niet langer dan 45 min. auto, dan krijg ik pijn op de borst. Dit was verder en er volgt natuurlijk ook een terugrit.

Zaterdagochtend om 7.45 melden op de parkeerplaats bij de strandopgang. Mijn “cool” bewaren naar en bij dit super event in mijn zeer kalme leven was echt een uitdaging deze week en dat lukte maar heel matig.

De vrijdag was al leeg gepland. Een overnachting in hotel Augusta in IJmuiden geboekt. Parkeerplaats en omstandigheden rondom het strand en de pier onderzocht. Conclusie: Ik weet waar ik kan parkeren, hoe lang ik er over rij. Je goed te beschermen tegen wind/zand en regen was ook handig om te weten. Dat zijn we in Den Bosch niet gewend kan ik je zeggen. Zaterdag nog meer laagjes aan dan op test vrijdag. Blij met de getipte muts. Dat houdt de wapperende haren en de grootste kracht van de wind van je hoofd.

Vervolgens ben ik daar met al mijn vogel gear. Dan is het genieten geblazen. In het duingedeelte vlak voor de pier zag ik een jonge witte kwikstaart, een tapuit en graspiepers. Nog geen nieuwe vogels, geen lifers dus.

Kwikstaart Tapuit

Graspieper

Op het havenhoofd staat een wit/groen vuurtorentje “Havenlicht Zuidpier”. Deze gaf beschutting tegen de wind en het zand. Op mijn krukje, statief erbij heb ik daar heerlijk gezeten. Er waren: meeuwen, natuurlijk. Veel aalscholvers, een kuifaalscholver. Steenlopers, scholeksters.

Dit was de vrijdag, op eigen houtje. Hier ervaarde ik de elementen, de luwte van de vuurtoren de relatieve rust, er waren een paar vissers en ik. Maar….. welke vogels heb ik allemaal gemist? Zien wat er is, er een onderdeel van worden, de golven, de wind, zelfs de regen, de zilte lucht, geur/smaak. Dan voel en zie ik de schoonheid van het geheel.

1e jaars Zilvermeeuw (?)

En dan ook nog vogels. Dat maakt het plaatje compleet. Wat zie ik en wat komt er naar mij toe om gezien te worden. Daarvan heb ik foto’s gemaakt. Dit is hoe ik het zelf altijd doe. Ik ga naar een mooie plek, ga zitten en kijken wat er naar mij toe komt. Ik ga dan een beetje op in de plek waar ik ben.

wind en zand

In het hotel heb ik rust gevonden, heerlijk gegeten. Bijgekomen van de windherrie aan mijn hoofd, van de inspanning van het sjouwen, het autorijden en de verkenning. Het was een wijs besluit om het zo te regelen. Het hotel verzorgde een heerlijke maaltijd in het restaurant. Vegetarisch en erg smakelijk. Het blijft een beetje vreemd om alleen in een restaurant te zitten en te eten, maar het was prima. Het hotel ademt een fijne oude sfeer. Gezellig ingericht, fijne medewerkers die bedienen. Ik heb de nacht goed geslapen.

De tweede ronde.

Om 7.30 was ik weer op de parkeerplaats. Ik had nu alle kledinglagen aan die ik bij me had, met de buitenste regen beschermende laag. Windkracht 6 uit de goede windrichting en droog. Ideaal weer om aangewaaide zeevogels te zien, werd verteld. Wat leuk om de andere dwaalgasten te ontmoeten. Het was een enthousiaste club mensen. Iedereen geïnteresseerd in vogels. Dat alleen al. Allen bepakt met verrekijkers, scopen en camera’s met grote lenzen, met en zonder statief. Als kers op de taart kwam Arjan Dwarshuis. Waren we eerst in afwachting van wat er komen ging, nu ging het los.

Een wandeling langs de haven naar de pier, waar de eerste waarnemingen al werden gedaan (grote gele kwik bv.). De pier was afgesloten. We stonden bij hetzelfde vuurtorentje in een lange groep om zoveel mogelijk uit de wind te staan. Wat een enthousiasme kan één mens verspreiden en informatie, alertheid en ga zo maar door. Arjan dus. Heerlijk om dat, nu life, mee te maken. We kennen het allemaal van de vogelspotcast. What you hear is what you get! Maar gelukkig is Arjan naar ons milder dan naar Gisbert. Dank, Arjan. Het voelt als met een oude bekende onderweg te zijn. Gekke gewaarwording, maar erg leuk.

Alk

Er waren meer fanatiekelingen en gelukkig ook meer mededwaalgasten met minder ervaring en skills op vogelgebied. Dat mocht er allemaal zijn. We hebben zoveel gezien. Ik geef het lijstje wat is doorgestuurd op de dwaalgastenapp. Ik heb ze allemaal ook gezien, maar ik zag meeuwen en stipjes ver weg en wat iemand zei dat het was…. Ik geloof het! (Zelfs middelste zwaan….). Ik heb enkele foto’s om te bewijzen wat ik echt heb gezien en waar ik ook wat van heb onthouden. De rest was fantastisch!

Ik heb een vraagteken gezet achter de vogels waar ik me helemaal niet bewust van ben geweest, maar die we gezien hebben.

Lijstje: ( de foto's volgen aan het eind van de blog)

- Aalscholver (foto)

- Alk (foto)

- Bontbekplevier (?)

- Bonte strandloper (?)

- Drieteenstrandloper

- Dwergmeeuw

- Fuut

- Graspieper

- Grote gele kwikstaart

- Grote mantelmeeuw (foto)

- Grote stern

- Huismus

- Jan van gent (foto, maar heel vaag)

- Kanoet (foto)

- Kauw

- Kleine jager

- Kleine mantelmeeuw

- Kuifaalscholver (foto)

- Meerkoet

- Middelste zaagbek (?)

- Noordse stern

- Oeverpieper

- Paarse strandloper (foto)

- Pontische meeuw

- Roodkeelduiker

- Rotgans (foto)

- Scholekster (foto)

- Steenloper (foto)

- Stormmeeuw

- Visdief

- Wulp (?)

- Zilvermeeuw (foto)

- Zilverplevier (?)

Zeehond

En: een zeehond (foto) en twee bruinvissen.

Na dit winderige vogelspektakel hebben we met de hele groep nog geluncht bij Beach club Makai (vegetarisch). Dat was erg gezellig en lekker. Leuke ontmoetingen waren dat.

Daarna vloog iedereen weer uit over Nederland.

Twee uitersten in hoe je eenzelfde plek met bijna dezelfde uitgangspunten kunt ervaren. Alleen de entourage was anders. Beiden mooi en voedend op hun eigen manier. De tweede dag vergt van mij veel meer omdat ik de groep volg, en er zoveel input is, maar levert fijne contacten op en veel adrenaline. Iedereen is op het puntje van alertheid, speurt met kijkers, lettend op wat er geroepen/gezien wordt, aanhaken. Met elkaar genieten van de successen, het puzzelen op welke vogel we nu zien/zagen. De winst met elkaar vieren en de verwachting met elkaar delen.

De eerste dag is mijn dag, alleen, opgaand in de omgeving en elementen. Die manier van ergens zijn is meer in evenwicht. De eerste dag kwam de adrenaline van de onbekendheid, het autorijden, keuzes maken, bang om iets te missen (wel/geen camera, statief, enz.).

Kortom, deze excursie was een overwinning. Ik heb het gedaan en het is goed gegaan. Nu, 3 dagen erna, heb mijn evenwicht wel weer hervonden. Mijn toegenomen klachten van pijn op de borst van vorige week zijn nu veel minder. Ik denk toch dat de aanloop naar een evenement dat teweegbrengt. Het was een mooie oplossing, van tevoren bedacht en passend bevonden. Ik moet dit niet te vaak doen, maar zeker zo nu en dan. Wat heerlijk, ondanks de klachten.

De rush is genieten én nekt me. Mijn “eigen” manier van vogelen en foto’s maken past me dus goed, in alle rust, vol overgave aan de omgeving en situatie.

Soms een uitspatting is heerlijk, maar alles met mate!